Turska je ipak odustala od namjere da primora restorane koji služe doner u Evropskoj uniji da se pridržavaju strogih propisa o pripremi ovog jela.
Naime, namjera ove države je bila uvesti oznaku “Garantovano tradicionalni specijalitet”, a da je uspjela u tome, bila bi uvedena ograničenja pogledu sastojaka koji se koriste za pripremu donera. To bi posebno utjecalo na njemačku industriju kebaba jer je u Njemačkoj ova industrija prilično drugačija nego u Turskoj.
Nadležni u Turskoj smatraju da doner treba tretirati kao njihovo nacionalno jelo koje se Evropom proširilo s migracijom turskog stanovništva. S druge strane, nadležni u Njemačkoj smatraju da je doner postao dio njihove nacionalne kuhinje.
Riječ je o jelu iz 16. stoljeća, a prema Međunarodnoj federaciji donera (Udofed) sa sjedištom u Turskoj, njegovo ime je povezano s načinom njegove pripreme. Ova federacija je tražila od Evropske unije da uspostavi jedinstvene propise za doner, a neka od njih su trebala biti:
- Da meso može biti od krave stare više od 16 mjeseci, janjeta starog najmanje šest mjeseci te pilećih bataka i prsa;
- Da se teleće i pureće meso ne smije koristiti;
- Da meso treba biti narezano na kriške debljine između tri i pet milimetara;
- Da se mora koristiti specifična vrsta noža, kao i marinada.
U Njemačkoj se za pripremu donera često koristi teletina, sos i povrće u pecivu, a pod povrćem se podrazumijeva crveni kupus, kiseli krastavac i crveni luk. Smatra se evropskom verzijom turskog donera. Turski Udofed se prilikom utvrđivanja propisa za pripremu donera širom Evrope nije konsultirao s njemačkom industrijom kebaba, koja je reagirala uz podršku vlade.
Iz Ministarstva za hranu i poljoprivredu Njemačke su prošle godine kazali za BBC da su turske zahtjeve primile s čuđenjem. Bivši njemački ministar za hranu i poljoprivredu Cem Özdemir, inače turskog porijekla, izjavio da svako treba odlučiti kako pripremati doner te da nema potrebe za propisima iz Ankare.
“Doner pripada Njemačkoj”, poručio je Özdemir.
Da su Turci uspjeli u svojoj namjeri, to bi utjecalo na ovu industriju širom Starog kontinenta, kojom dominira turska dijaspora. Samo je u Njemačkoj više od 1,5 miliona Turaka i gotovo jednako toliko ljudi turskog porijekla.
Prema podacima Udruženja turskih proizvođača donera u Evropi (ATDID), u ovoj industriji je zaposleno 60 hiljada ljudi koji dnevno naprave 400 tona donera. Godišnja prodaja iznosi 3,5 milijardi eura širom Starog kontinenta, od čega su 2,4 milijarde eura u Njemačkoj, piše BBC.
